Over "van alles en nog wat en een beetje"
vrijdag 26 april 2024

“Het komt wel goed schatje!”

Inmiddels zitten we midden in de hectiek. Het huis wordt leger, de opslag voller en we hebben een eigen kantoor ingericht. Het nieuwe hoofdkantoor van vanCarabas.nl is up & running. Ik zit nu te schrijven achter mijn nieuwe bureau, met uitzicht op een autodealer, een randweg, bomen en de Leidsevaart. Vroeger, als kind, heb ik daar nog geschaatst. In de sporadische winters dat dat mogelijk was.

Het zoeken naar geschikte kantoorruimte is begonnen zodra de verkoop onder voorbehoud was. Veel opties, maar ook veel wat we echt niet willen. Van Amsterdam-Noord tot Heemstede en plekken daartussen. Wezen kijken in bedrijfsverzamelgebouwen met allure en bijna afbraakpanden. Leeg staat er genoeg. Soms loop je zo naar binnen, zie je helemaal niemand en vraag je je af of je meteen maar even die computers meeneemt. Ze staan voor het grijpen. Elders kom je alleen binnen na afspraak en krijg je de koninklijke behandeling. Om dan de aangeboden ruimte terug te horen bij Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, is even vreemd opkijken.
We kiezen uiteindelijk voor standplaats Haarlem. Misschien wel omdat we daar toch onze roots hebben. Onze basis is nu in het Touchdown Center Haarlem. Een van de weinige bedrijfsverzamelgebouwen die zo goed als vol zit. Makkelijk te bereiken per auto, fiets en ov. Treinstation om de hoek, evenals een ijssalon met suikervrij ijs. Bij de temperaturen van de dag waarop ik deze column schrijf, geen overbodige luxe. We voelen ons gelijk thuis.

Nog een paar weken en dan zijn we huisloos. Er zijn mensen die ons meteen tot daklozen bombarderen. Waarom? Joost mag het weten. We hebben een prima dek op de Markiezin en dat geeft ons een dak boven ons hoofd. Is het zo vreemd om aan boord van een zeiljacht te gaan wonen? Er zijn meer mensen die dat doen. Je wilt ze de kost niet geven (zonder failliet te gaan).
Goed, oké, soms dan zijn wij ook best even vertwijfeld. En dan zegt een van ons met een glimlach naar een reclame: “het komt wel goed schatje!”.
En dat komt het ook. Nog een aantal weken van inpakken, weggooien, opslaan, verkopen, twijfelen, zeker weten, weer twijfelen, door de dozen de opslag niet meer zien, et cetera, et cetera. Gewoon doorbijten. Want uiteindelijk zal alles reg kom!

Laat een antwoord achter